Meme Kanseri Tedavisi : Tedaviden 14 Ay Sonra Yeniden Merhaba

Merhabalar,

Uzun zamandır yazmıyormuşum, yazacak bir şeyim olmadığından değil de belki de çok yazmak istediğimdendir.

Meme kanseri tedavisi gördüm ve tedavim 2023 Ağustos ayında sona erdi şu an günlük aldığım tamoksifen ve 3 ayda bir iğnesini olduğum geçici menapoza girmemi sağlayan ilacım ile korunma sürecine devam ediyorum. Bu ilaçlar ne işe yarıyor derseniz hormon tedavisi olarak geçiyor. Benim kanser türümün östrojene duyarlılığı olduğunu iletmiştim ilk rapor yazılarında, dolayısıyla tamoksifen östrojen reseptörlerini bloke etmek için kullanılıyor.

Yaşadığım yan etkiler:

Radyoterapi aldığım için mememde dönem dönem kızarıklık, kaşıntı ve şişlik yaşadığım dönemler oldu, arada mememde oluşan çökmenin MF den kaynaklandığını düşünüp biyopsi bile yaptırdım fakat radyoterapinin yan etkilerindenmiş bunu da deneyerek öğrenmiş oldum.

Radyoterapiden kaynaklanan bu yan etkilerden korunmak ve kurtulmak için özellikle kol ve göğüs bölgesinin hareketli olduğu egzersizler yapmak faydalı oluyor. Ayrıca bol su içmek faydalı oluyor. Doktorunuza danışarak hangi hareketleri yapabileceğinizi öğrenebilirsiniz. Bunun yanında özellikle pilates bana çok iyi geldi. Hareket ödeme iyi gelirken, derideki kaşıntı ve kızarıklık ya da kararmalar için de bio yağlarla sabah akşam düzenli masaj yapmak bu etkilerden kurtulmamı sağladı.

Kemoterapinin yan etkilerindeyse bende sırasıyla saç/kaş/kirpik dökülmesi,auralı migren, nöropatik ağrılar, parmaklarda uyuşukluklar, tırnak kararmaları oldu. Kemoterapi sonrası saçlar, kaşlar ve kirpikler döndü. Auralı migrenim kalıcı oldu, yüksek ses ve ışıkta tetikliyor. Parmaklarda uyuşukluklarım için ilaç kullanmaya devam ediyorum dönem dönem. Tırnaklarımın kararmaları da 6 ayda toparladı diyebilirim. Yine kemoterapinin yan etkilerinden kurtulmak ya da en az yan etkiyle devam etmek için yürüyüş gibi hafif egzersizler ve bol su şart.

Şu an ne yapıyorum, rutin kontrollerim memografi, ultrason ve pet çekimleriyle devam ediyor. Her şey yolunda.

Bu hastalığın bana öğrettiği şeyleri de paylaşmak istiyorum.

Tekerlekten hiç inemeyen hamster gibi takılı kalmak yıpratıyormuş. Bu bazen sevdiklerimiz için varımızı yoğumuzu sermek ve sadece onlar için yaşamak, onların ihtiyaçlarına koşuşturup, onlara destek olmayı her şeyin önüne koymak oluyor. Bazen de işimizi gecemiz gündümüz etmek oluyor, ailemize bile vakit ayıramıyoruz. Bu hikayelerde ortak bir şey var; Durup benim neye ihtiyacım var demiyoruz. Hamster nasıl hiç durmadan koşmaya devam ederse bir anda hayattan kopacak hale gelecekse, ben de durmam için bir uyarı aldığıma inanıyorum.

Çünkü ben yukarıdaki iki örneği de iliklerime kadar yaşadım. Bazen uykudan, bazen beslenme düzenimden, bazen sevdiklerimle kaliteli zaman geçirmekten, en çok da kendimden vermişim de vermişim. Hobilerimi, beni ben yapan özelliklerimi uzun zamandır bir kenara koymuş yoğun bir iş temposu ile dur durak demeden koşuşturuyordum. Bazen aileme bile zaman ayıramadığımı hissedip bir de bunun yükü altında eziliyordum, onlara vakit ayırmak için de onlar uyuduktan sonra iş yapmaya devam ediyordum. Stres altındaki vücuduma yapabileceğim en kötü şeyi yapıp sağlıksız beslenip, egzersizden uzaklaşıp bir de üstüne bedenimin yenileneceği zamanda uykusuz kalıp iyice stres oluşturdum.

Sonuç olarak şu anda;

• Reformer pilates ile tanıştım ve koşa koşa gidiyorum haftada en az 2 kere

• Tekrar resim yapmaya başladım hatta kendimi geliştirmek için kursa dahi yazıldım

• Uyku ve beslenmemi dengelemeye çalışıyorum, buralarda hala gidecek yolum var

• Çok seviyor olsam da şirketimi değiştirdim ve kendi tempomu ayarlayabildiğim muhteşem insanlarla dolu bir yerde devam ediyorum

• Kızımla ve ailemle geçirdiğim zamanın keyfini çıkarıyorum

Kendinize iyi bakın, aynadaki sizi sevin, şefkat gösterin, kendinize sarılın, kendinize zaman ayırın, arada sırada benim neye ihtiyacım var sorusunu yanıtlayın🙏🏼

Kendinize ve etrafınızdaki kadınlara her ay el ile muayene ve yıllık kontrollerini hatırlatınız efendim.

Kocaman sevgiler, sağlıkla kalın,

Merve