Adios Kemo!

12. Taxol Tedavisi ve Son Kemoterapi

Öncelikle bu süreci yaşan herkesin bu güne huzurla sağlıkla gelmesini diliyorum gönülden. Çok zor, çok inişli çıkışlı, huzursuz, ağrılı, bazen sinirlerin bozulduğu, bazen insanın kendini bulduğu herkesin kendine has ve biricik yaşadığı bir süreç. Ama hep benzer noktalar oluyor, özellikle de en çok zorlanılan anlar için…

Bana gelince, daha yolum var biliyorum ve fakat her dönüm noktası kutlanmayı hak eder ve ben bugün son kemoterapimi aldım, ve bugün kutlanmaya değer!

💃 Adios Kemo!

(Duduma da buradan bu yazıya başlığıyla ilham verdiği için teşekkürlerimi iletmeden geçemeyeceğim ^_^)

7 aydır içinde bulunduğum bu süreçte bana özel pek çok süreç eklendi, yine nadiren yaşandığı söylenilen bir kaç “komplikasyon” ile de karşılaştım.

İnsan beyni çok enteresan yaşanan kötü şeyleri çabuk unutuyor ya da öncelik sırasında arkaya atıyor ve sizi ayakta tutmak için güzel şeylere odaklanmanızı sağlayabiliyor. Aileme, iki ayaklı veya dört çocuğuma, bazen arkadaşlarıma, bazen işime ama en çok da kendime yaklaşmamı sağladı. Kolaydı demiyorum, zordu hatta çok zordu ama her şeyin bir sonu var ve bu süreç de bitti 🙂 Şu an içime sığmayan bir neşem ve enerjim var. Endişelerimi bir kenara bıraktım, her şeyi kontrol etmekten de vazgeçmem gerektiğini çok net biliyorum 😀 Huzurlu bir yol önümde uzanıyor şimdi. Mavi bir yol. Nil gibi. Bazen uzuuuuun, bazen dolambaçlı ama hep akan. Hayat gibi.

Önüme koca kaya koysan kaldırırmışım gibi geliyor. Hiçbir şey durduramaz gibi ama biliyorum ki endişelerim ve kontrol etme duygumun ötesine geçemediğim sürece, o kayayı her zaman kaldıramayacağımı hayat bana hatırlatacak. Peki o kaldıramadığım kayayla ne yapacağım ben? fiziksel/duygusal/zihinsel gücümle sonuna kadar kayayı kaldırmayı odaklanmak yerine, ortam, kaynak ve çözüm alternatifleri bakacağım (Erhan’a sevgiler, şimdi seni çok daha iyi anlıyorum). Beni bir şeyler durdurabilir bunu kabulleneceğim. Önümde açılan yeni yolları keşfetmeye her zaman hevesliydim, şimdi durma noktasında da yeni şeyler keşfedebileceğimi biliyorum.

Aklıma ilk okuldan beri defterime not aldığım dua her seferinde farklı bir anlam kazanıyor. Bu dua bazı yerlerde anonim, bazı yerlerde Stoa Duası hatta bazı yerlerde Hz. Ali’nin duası olarak da geçmiş, internette bilgi de karmaşa da çok. Aynı zamanda Marlo Morgan’ın “Bir Çift Yürek” kitabında da farklı bir versiyonu geçiyordu diye hatırlıyorum (yeniden okunması gerekenlere ekleyeceğim kendisini 🙂 ).

Tanrım bana değiştirebileceğim şeyler için cesaret, Değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenmek için sabır, Ve ikisi arasındaki farkı anlamak için de bilgelik ver.

Bundan sonra 20 seanslık boost lu moostlu radyoterapi seanlarım var, bugün ölçümler ve çizimler yapıldı. Bu süreci de ayrıca yazacağım. Ama sonraki yazım tüm Taxol Tedavisi süreci olacak diye düşünüyorum. Kararsızım şu an, ama buna şu an karar vermem de gerekmiyor 🙂 Yorumlarınız olursa ona göre içerikleri oluşturabilirim, yoksa o gün kalemimden dökülenlere kaldınız ❤

Çok sevgi, çok dua, kocaman öpücükler ❤

Merve Ergenç

#memekanseri #sonkemoterapi #taxoltedavisi #kemoterapi #memekanserigünlüğü #kanser